Dag 8

Dit is natuurlijk al grappig, we gaan een weekje weg, maar hebben daar 8 dagen vakantie van!

Gisteravond hadden we de tandem op de aanhanger laten staan, dus die klus was vanmorgen al gelijk klaar. Ook het inpakken van de spullen en het schoonmaken van het huisje verliep weer helemaal volgens de al oude routine, waarbij Mart alle spullen die buiten stonden, in het karretje plaatste, en naar de auto bracht. Jaja, maar dat karretje moest eerst gehaald worden bij de ingang. Dat is ongeveer 100 meter lopen. Merkwaardig, dat het altijd zo lang duurt, als Mart iets moet doen bij de ingang van de camping. Ik denk zelf, dat een slak het sneller doet.

Dit keer was het excuus wel heel bijzonder, hij moest Bram helpen om een flitser te gebruiken bij Whatts App. Ik had dit excuus nog niet eerder gehoord deze week. Meestal is de reden: ja ik kwam Klaas of Piet of Henk tegen, en je moet toch even lullen, zo hoort dat op de camping.

Het hinderde niet, ik had gewoon alles wat klaar was op de tuintafel gezet, en omdat we in een 6-persoons huisje zitten, hebben we een grote tuintafel.

Keurig om 10 uur was alles voor elkaar, en wij naar Ria om de meterstanden af te rekenen. Ria rondde het bedrag naar beneden af, want, zo zei ze, dan kunnen jullie nog een ijsje halen bij Co, in Hoenderloo.

Nou Ria, dat hebben we gedaan, als bewijs zien jullie een foto in de laatste serie.

We zijn met de auto naar Harskamp gereden, en hebben daar nog een mooi rondje gefietst, via de Kootwijkerheide naar Hoenderloo, voor het befaamde ijsje, en dan langs park de Hoge Veluwe naar Otterlo. Nog een paar caches gevonden, de laatste was op een bijzondere plek, net voor Harskamp, bij een kunstenares in de tuin. Sara, daar moeten we maar eens heen, want die mevrouw heeft een enorme (tuin)kaboutertuin voor kinderen om in te struinen.

Weer precies bij de auto uitgekomen, knap niet waar? En alles zat er nog steeds in ook! Van de week bij Staverden zagen we allemaal glas op de parkeerplaats, daar waren duidelijk ruitjes in getikt. Rest mij nog wel even het volgende: toen wij op de fiets wilden stappen om te vertrekken voor ons rondje, stopte er een oud mannetje op een fiets en riep: WAAR MOETEN JULLIE HEEN? KOM EENS HIER DAN ZAL IK HET UITLEGGEN! We dachten eerst, zeker de eigenaar van het veldje, waar we de auto op hadden gezet, maar nee, hij dacht waarschijnlijk dat hij de plaatselijke Bromsnor was en dat we een stel onnozele zielen waren, die niet op een kaart kunnen kijken. Enfin, hij legde ons haarfijn uit waar we naar toe moesten en nam voldaan afscheid. Vervolgens hebben wij onze route maar gewoon gereden, zoals we van plan waren, want van zijn uitleg over bij boer Jansen links en bij de bejaardenwoningen rechts, waren we al snel de draad kwijt.

Om even half 5 waren we weer in het Krommeniese, helaas vanaf de Zeeburgentunnel in file gestaan en gereden, maar goed, de eerste was is klaar, en wij hebben heerlijk als afsluiting bij de Chinees hier op het plein gegeten. En nu zeker tot het eind van de maand op dieet ;)

Mochten wij elkaar niet eerder spreken, dan in ieder geval tot begin september, want dan gaan we weer naar de Linde.

Groetjes van Martin en Eveline