Zaterdag 30 september

Om half 8 werden we wakker! Dat is toch wel het vermelden waard. OK, het was gisteren natuurlijk ook een enerverende dag. 

Het weer was niet zo geweldig, dus we zijn op ons gemak van start gegaan. Even na 11 uur zaten we dan toch op de fiets, richting Hoenderloo. Helaas begon het bij ons 2e knooppunt al te regenen. Gelukkig waren er voldoende bomen paraat om onder te schuilen. Maar even afwachten wat het weer doet. Er komen diverse gezinnen langs met genummerd ballonnen aan een touwtje. Juist bij ons plekje moeten ze ballon 5 laten knappen, en daarin zit een opdracht. Hoeveel verkeersborden tel je hier. Ja, dat kun je natuurlijk op diverse manieren bekijken, dus wij hebben een hoop binnenpret over alle opmerkingen die er gemaakt worden.

Wat gaan we doen: terug naar het huisje, of doorfietsen? De regen lijkt wel wat minder te worden. Dan maar door. Gelukkig is de route voornamelijk door bos, dus we hebben een redelijk afdakje boven ons. Bij de schaapskooi van Hoog Buurlo staat een kapberg, waar een picknicktafel onder staat. Een mooi plekje om de soep te eten. Even later schuiven er 2 echtparen aan, die ook hun lunch nuttigen. We bespreken welke rondjes we fietsen, en wij adviseren ze om vooral een ijsje te gaan eten in Hoenderloo, bij Co. Maar ze hebben een andere route in het hoofd. Wij fietsen weer verder. We komen ook weer langs de zandverstuiving, maar inmiddels, na een jaar of 10, is er weinig zand meer, hij is helemaal begroeid. En dan bereiken we, inmiddels aardig nat, want de regen is niet gestopt, Hoenderloo. We nuttigen een ijsje. Je zou denken dat het daar geen weer voor is, maar het is er evengoed druk! Dan een loopje over de Fair, die is op zich wel leuk, maar met een gestaag neer druppelende regen, is de gezelligheid wat zoek. We besluiten via de Spar, voor een flesje water, weer terug te fietsen. 

We zijn nog amper onderweg of ik roep Stoppen! Ja hoor, ik heb een lekke achterband. Wat nu, we zijn zo'n 3 km van Hoenderloo, en nog zeker een 25 km te gaan tot de camping. Er stopt een echtpaar, om te vragen of we hulp nodig hebben. Nou, nee, lief dat je het vraagt. We hebben plakspullen, maar alles is kletsnat en het blijft maar regenen, dus dan plak je niet veel band. We hakken de knoop door, Mart fiets door naar de camping, en haalt de auto. Ik ga terug naar Hoenderloo, en zoek daar een fietsenmaker, die hopelijk tijd heeft om mij van een antiplofband te voorzien. Gelukkig hadden we daar al 2 fietsenwinkels gezien, dus dat zou wel gaan lukken, enige vraag was natuurlijk, of ze mij gelijk wilden helpen. Omdat de band toch al naar de bliksem was, ben ik er maar op gaan fietsen, wat natuurlijk niet prettig was, maar wel wat sneller ging dan lopen. Bij de eerste fietsenmaker heb ik aan geklopt, het geheel deed me erg aan onze plaatselijke Evert Bruijns denken, dus ik dacht, dat wordt het wel. En inderdaad, een goed half uur later kon ik al weer fietsen! Wat heel frappant was: de 2 stellen die we bij de kapberg hadden gesproken, waren ook in de fietsenwinkel, een van hen had pech met de remmen, en werd ook gelijk geholpen. Ze hadden besloten, om toch maar de kortste route te nemen, vanwege het slechte weer, en waren zodoende alsnog in Hoenderloo beland.

Enfin, toen ik weer buiten stond heb ik Mart gebeld, die was inmiddels net voorbij Nieuw Milligen, en was tot de conclusie gekomen, dat de sleutel van het huisje in mijn jaszak zit. Gelukkig heeft Ria altijd een reserve sleutel, dus om 4 uur was Martin, helemaal doorweekt en onder de modder, bij ons onderkomen. Eerst droog goed aan, en toen naar mij toe, wat toch een ritje van een half uur bleek te zijn. En daar stond ik, onder een afdakje en behoorlijk koud geworden. Snel de fiets op de auto, kachel op vol, en naar huis! Onderweg vertelde Mart mij, dat hij juist op het laatste stukje, nog even de weg kwijt was. Ja, dat begrijp ik, ze zijn allemaal rotondes aan het aanleggen, dat werkt verwarring in de hand. Gelukkig had iemand hem de weg kunnen wijzen. De reserve sleutel weer teruggebracht, Bram zei: jullie hebben toch ook altijd wat bijzonders. Ja, ik had de stille hoop, dat het medicijnhaalavontuur gisteren, het meest spannende zou wezen deze vakantie, maar ik had beter moeten weten!

Nu met warme thee en koffie en de kachel op vol, proberen alles een beetje droog te krijgen. En anders de boel maar in de droger, die staat aan de overkant van het huisje in het washok, dus dat is geen probleem. Morgen hopelijk beter weer, en anders gaan we puzzelen.